szkodliwe dla zdrowia wypełnienia dentystyczne-amalgamatowe!...

np:2013O.Z-1.13.02.B.H

To jest mój Serdeczny zwrot! Do Pana/Pani

Szanowny/a Pnie/Pani proszę o przeczytanie mojego zwrotu prośby, natępnie podjęcie właściwych działań!

Jednym z wielu poważnych problemów dotyczących zdrowia publicznego z którymi rząd w Rzeczypospolitej Polskiej powinien w trybie pilnym zaradzić jest kwestia zdrowia jamy ustnej a ścisłej pisząc dentystycznych zagadnień (wypełnień-amalgamatowych)

W dobie ogólnodostępnych informacji oraz swobodnej wymiany wiedzy, bardzo łatwo możemy udoskonalać technologie oraz naprawiać wadliwe systemy funkcjonowania w wielu sferach życia społecznego. Przechodząc do tematu poniżej postaram się opisać wspomniany problem w prostych przykładach.

Szkodliwe dla zdrowia wypełnienia-amalgamaty.

Krótka historia jak to było z amalgamatem, początkowo dentyści odmawiali pracy z amalgamatem, kiedy po raz pierwszy rozważano jego stosowanie jako bardziej powszechnej i wytrzymałej, a mniej kosztownej alternatywy dla złota.

Natomiast Chapin Harris, jeden z najlepiej znanych wówczas dentystów, opisał amalgamat jako „jeden z najbardziej niepożądanych materiałów do wypełniania zębów, jakie można zastosować". Z powodu jego oporu Amerykańskie Towarzystwo Lekarzy Stomatologów, którego współzałożycielem był Harris, zostało w 1860 r. rozwiązane i zastąpione przez przychylne amalgamatowi Amerykańskie Towarzystwo Stomatologiczne. Niestety do dziś niski koszt amalgamatów pozostaje jedną z najbardziej przekonujących przyczyn popularności tego wypełnienia. Plomby z rtęcią wypelnienia zebow są rzeczywiście niebezpieczne dla zdrowia, wile badań naukowych potwierdziło fakt negatywnego wpływu na zdrowie.

Amalgamat w zębie

Amalgamatowe wypełnienie dentystyczne zawiera rtęć jest to ogólna nazwa stopów metali, w których jednym z podstawowych składników jest rtęć. Tworzy się poprzez rozpuszczenie metali w rtęci. Stopy te można również uważać za roztwory, przy czym mogą to być roztwory o ciekłym lub stałym stanie skupienia. Amalgamaty tworzy większość metali, do wyjątków należy żelazo, które może być wykorzystywane do produkcji naczyń do przechowywania amalgamatów.

W dentystyce wykorzystywany jest amalgamat stomatologiczny. Natomiast amalgamat sodu po połączeniu z wodą jest stosowany jako środek redukujący, wydzielający wodór atomowy. Amalgamat talu stosowany jest w termometrach do pomiaru niskich temperatur, ponieważ krzepnie w temperaturze –58 °C (czysta rtęć przy –39 °C).

Trudno jest dokładnie oszacować, ilu Ludzi w Polsce ma wypełnienie amalgamatowe starej generacji, ile ludzi może cierpieć zdrowotnie z powodu skutków ubocznych jakie powodują te wypełnienia.

Sprawozdanie BIO Intelligence Service dla Komisji Europejskiej przedstawia obciążające dowody wpływu rtęci na zdrowie.

Toksyczne działanie plomb amalgamatowych potwierdziła w 2008 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA).

Podstawowa informacja dotycząca rtęci:

Rtęć (Hg, łac. hydrargyrum, z gr.ὑδράργυρος hydrargyros ‘wodne srebro) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych. Uznana za pierwiastek przez Lavoisiera. Rtęć jest jedynym metalem występującym w warunkach normalnych w stanie ciekłym .

Działanie biologiczne:

Rtęć w formie: ciekłej, par i rozpuszczalnych związków jest trująca, i wchłania się przez drogi oddechowe w postaci par podczas odparowania lub utleniania. Z płuc dostaje się do krwi, gdzie wnika do erytrocytów, w których jest utleniana. Pewne ilości rtęci mają zdolność wnikania też do mózgu przekraczając barierę krew mózg, i przenikają przez barierę łożyskową do krwi dziecka w łonie matki. Wchłonięta w ten sposób rtęć jest wydalana z moczem i w niewielkim stopniu z kałem. kumuluje się głównie w nerkach i narządach uszkadzając je lub powodując upośledzenie pracy. Toksyczność rtęci polega na niszczeniu błon komórkowych-biologicznych,otulin nerwowych i wiązaniu się z białkami. W ten sposób rtęć zakłóca wiele niezbędnych do życia procesów biochemicznych. Ostre zatrucie oparami rtęci wywołuje zapalenie płuc i oskrzeli prowadzące niekiedy do śmiertelnej niewydolności oddechowej. Inne objawy to: krwotoczne zapalenie jelit, niewydolność krążenia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. Uszkodzeniu ulega również układ nerwowy powodując tym samym wiele chorób o rożnym nasileniu i stopniu zniszczenia organizmu ludzkiego. Natomiast spożycie związków rtęci powoduje, ślinotok, wymioty, krwawą biegunkę, uszkodzenia wielonarządowe, wyniszczenie flory bakteryjnej, martwicę błony śluzowej jelit i inne poważne schorzenia. Podobnie jak w zatruciu drogą oddechową uszkodzone zostają nerki i nierzadko inne organy. Zatrucie przewlekłe małymi ilościami rtęci powoduje początkowo niespecyficzne objawy takie jak ból głowy i kończyn, osłabienie, brak koncentracji, stany przypominające depresje. W późniejszym czasie dochodzi do zapaleń błon śluzowych przewodu pokarmowego, wypadania zębów i wystąpienia charakterystycznego niebiesko-fioletowego rąbka na dziąsłach. Obserwuje się też postępujące uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego: zaburzenia snu, upośledzenie koncentracji, zaburzenia pamięci, zmiany w osobowości, choroby psychiczne, depresje. Później pojawiają się drżenia rąk i nóg, niezborność w trakcie chodzenia. Charakterystycznym objawem jest zmiana charakteru pisma na tzw. „drżące pismo”. W zatruciu przewlekłym również obserwuje się uszkodzenie nerek i innych organów.